U petak, 2. augusta 2024. godine u malom, povratničkom naselju Šarica na Zijemljima, na području Medžlisa Islamske zajednice Mostar, prvi put je klanjan džuma-namaz, koji je predvodio Ensar-ef. Vila, imam džemata Kuti - Livač.
Za mještane Šarice je ovaj događaj izazvao posebne emocije i veliku radost jer ni najstarije džematlije nisu imale priliku ranije klanjati džuma-namaz u svom mjestu.
Prije agresije na Bosnu i Hercegovinu u Šarici se redovno klanjao teravih-namaz svakog ramazana. Teravih-namaz je predvodio stari efendija Arif Abaza, koji je i održavao mektebsku pouku u Šarici.
Džematlije Šarice proteklih godina nastoje organizovati vjerske aktivnosti u svom mjestu čuvajući bogatu vjersku tradiciju koja je brižno njegovana stoljećima u ovim krajevima, sa željom da se vjerski, kulturni i nacionalni identitet prenese i na mlade generacije koje danas žive širom svijeta, ali se rado vraćaju svom rodnom kraju.
Već je postalo tradicionalno okupljanje porodice Abaza početkom augusta svake godine kojem prisustvuje više od dvije stotine mještana ovog naselja kada se u prisustvu imama džemata Potoci Ammar-ef. Čopelja pokloni Ja-sin pred duše šehida i umrlih Šarice i klanja podne-namaz. Ovo okupljanje porodice Abaza realizuje se već jedanaest godina. U planu imaju da se svake godine makar jedanput klanja džuma-namaz i da se tokom ramazana klanja i teravih-namaz. Također planiraju uz mekteb izgraditi i munaru.
Inače na Zijemljima i u Šarici je od davnina bio organizovan vjerski život.
Hivzija Hasandedić spominje da su neki legatori dosta rano na Zijemljima podigli džamiju, dva mekteba, čatrnju, han i dvije kule. U zaseoku Kušići u Gornjim Zijemljima bila je jedna stara džamija koja je sagrađena nepoznate godine, ali prije 1740. godine. Imamsku i hatibsku dužnost u ovoj džamiji vršili su izgleda od njenog osnutka pa sve do zatvaranja članovi porodice Abaza. To saznajemo iz jednog berata (dekreta) koji je napisan u Konstantinpolju (Istanbul) u zadnjoj dekadi redžeba 1153. (8. do 18. oktobra 1740.) godine.
U zaseoku Šarici postojao je i stari sibjan mekteb za koji se ne zna ko ga je i kada sagradio. Mualimsku dužnost u ovom mjestu vršio je 1886. godine Abid ef. Bojo, a nakon njega Ibrahim i Halil Abaza. Njih dvojica su završili medrese u Mostaru i imali kvalifikacije za vršenje imamske i mualimske dužnosti.